W wigilię święta Miłosierdzia Bożego w sposób nagły i niespodziewany powołałeś do siebie, Panie Boże Wszechmogący, dziewięćdziesięciu sześciu naszych Przyjaciół. Taka była Twoja wola. Trudno ją nam zrozumieć, ale ufamy, że ich tragiczna śmierć stanie się ziarnem rzuconym w żyzną glebę, wydającym duchowe owoce.
Nasi Przyjaciele kochali Ciebie i naszą Ojczyznę. Polecamy więc ich Tobie, tak jak poleca się dusze poległych żołnierzy, którzy służyli dobrej sprawie. A sprawie tej poświęcili wszystko, co posiadali.
Przyjmij ich ofiarę. Otwórz dla nich drzwi prowadzące do Ojczyzny w Niebie, a tych, których pozostawili tutaj na ziemi, wspomagaj, stawiając na ich drodze szlachetnych i solidarnych ludzi, otwartych na potrzeby cierpiących i osamotnionych.
Spraw, aby na miejsce tych, którzy odeszli, pojawili się nowi. Tak samo gorliwi i ofiarni. Prosimy Cię o to przez Mękę i Śmierć naszego Zbawiciela, przez Jego Zmartwychwstanie, które jest fundamentem naszej wiary.
Panie, Dawco Życia i Śmierci, miej nas wszystkich w swej opiece. Amen.
ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski