60 ROCZNICA ZAMORDOWANIA GENERAŁA "NILA"

60 ROCZNICA ZAMORDOWANIA GENERAŁA "NILA"
Jakie szczęście, że nie można tego dożyć,
kiedy pomnik ci wystawią bohaterze,
I morderca na nagrobkach kwiaty złoży

K. K. Baczyński


24 lutego 1953 roku w katowni więzienia mokotowskiego o godz. 15:15 powieszono jednego z najwybitniejszych dowódców Wojska Polskiego - Żołnierza Niepodległości generała Augusta Emila Fieldorfa "Nila". Ciało bohatera zakopano w zakonspirowanym miejscu, Jest nadzieja, że dzięki prac IPN, jego kości zostaną zidentyfikowane wśród innych wydobytych w "dolince" na Powązkach wojskowych lub w dołach na Służewie, koło kościoła św. Katarzyny. "I mordercy" ci najwyżsi i najniżsi kaci na nagrobkach już nie złożą kwiatów, bo u Boga znoszą sprawiedliwe kary.
17 września 2009 roku, w 70 rocznicę agresji sowieckiej na Polskę, odsłoniliśmy uroczyście na kościele garnizonowym pw. św. Barbary w Gliwicach tablicę pamiątkową gen. "NILA". Dziś pod tą tablicą przyszliśmy zapalić znicze i zmówić modlitwę za spokój duszy i aby ta ofiara nie poszła na marne, lecz Ojczyźnie naszej przyniosła dobre owoce. W prasie pojawią się zapewne okolicznościowe wspomnienia tej niezłomnej, szlachetnej postaci.
Mało nagłaśniana jest jego dwuletnia gehenna po "wyzwoleniu". W wolnej ponoć już Polsce 7 marca 1945 roku gen. "NIL" został aresztowany przez NKWD w restauracji, w Milanówku, podczas przeczesywania jej w poszukiwaniu "wrogów ludu". Podczas rewizji osobistej wszystkich gości, znaleziono przy nim ukrytą paczkę dolarów. Jako kryminalista pod nazwiskiem Walenty Gdanicki - kolejarz, był badany w siedzibie NKWD we Włochach. Nie rozpoznany został przewieziony do obozu zbiorczego NKWD w Rembertowie i wywieziony do gułagu za Ural w rejon Wierchoturie, ok. 300 km na północ od Swierdłowska.
Wywieziony, to znaczy wsadzony do bydlęcego wagonu, po 50 do jednego x 60 wagonów. Raz na dzień jedno wiadro wody na wagon. Chleb w ilości ok. 200g na jednego więźnia, a wody też tylko 200 g, przy normie wojskowej 2 litrów na żołnierza. Na Ural po 2 tygodniach w ostatnich wagonach przywożono po dach, warstwami ułożone zwłoki męczenników. W transportach od 1940 do 1946 roku ginęło od ok. 20% do 70%. Potem ciężka mordercza praca po 10 -12 godzin przy wyrębie i transporcie ręcznym drewnianych bali, a co 10 dni odpoczynek. Przenoszenie z obozu do obozu, pogardliwe naigrywanie się z "Polaczków", poniżanie na wszelkie możliwe sposoby godności osoby ludzkiej i różne diaboliczne pomysły:
"10 maja 1945 r., przed wyjściem do pracy przy bramie obozu komendant poinformował nas, że Niemcy skapitulowały, wojna się skończyła i na cześć zwycięstwa wezwał do wykonania w tym dniu 200% normy!!"