I N F O R M A T O R    Nr  19

Poznańskiego Klubu Gazety Polskiej

09.04.2014

Dlaczego w Polsce zarabiamy 4 razy mniej, niż w bogatych krajach Europy Zachodniej i przestaliśmy się do nich zbliżać?

cz. 2

13/ Polskie produkty mają gorszy wizerunek

Klienci nie kupują produktów lecz  wrażenia. Odnosi się to zwłaszcza do towarów, o jakości których przekonujemy się dopiero po pewnym czasie. Tak dzieje się w przypadku samochodów, produktów technicznych, lekarstw, itp.

14/ Wysoki udział szarej strefy w polskiej gospodarce

W krajach, gdzie udział szarej strefy w tworzeniu PKB jest wysoki, zarobki są niższe, natomiast w krajach o nieznacznej szarej strefie, zarobki są wyższe.

15/ Zasady,  które stworzono w UE służą krajom „starej” Unii.

Na likwidacji granic przede wszystkim skorzystały koncerny z bogatych krajów „starej” Unii, powiększając bogactwo swoich krajów. Niektóre przepisy unijne wręcz ograniczyły rozwój nowo przyjętych krajów. Brak odpowiednich mechanizmów prowadzi do upadku rodzinnych, narodowych firm. Polski rolnik dysponując mniejszymi dotacjami unijnymi, przy porównywalnej cenie środków produkcji, itd., szuka oszczędności  w niższych wynagrodzeniach, aby móc konkurować  swoimi wyrobami z rolnikami z UE

16/ Polscy przedsiębiorcy mają kilkakrotnie mniejszy kapitał niż zachodni konkurenci

Zdarza się, że zachodnie koncerny wchodząc na nowe rynki, nawet przez 10 lat sprzedają swoje produkty poniżej kosztów. Wszystko po to, aby zlikwidować lokalną konkurencję, podbić rynek w danym kraju, osiągnąć efekt skali na dystrybucji, a następnie czerpać zyski.

17/ Negatywny wpływ korupcji na wielkość PKB, a tym samym wysokość naszych zarobków

Skorumpowany pracownik podejmując decyzję kieruje się indywidualnym interesem, a nie dobrem całej wspólnoty ekonomicznej.

18/ Niski poziom zaufania społecznego

Powszechne zaufanie społeczne stanowi smar i oliwę dla gospodarczego wzrostu: odbiorca ufa dostawcy, pracodawca ufa pracownikowi, pracownik ufa pracodawcy, partner w biznesie ufa wspólnikowi, wyborca ufa politykowi, przedsiębiorca ufa urzędnikowi, urzędnik ufa przedsiębiorcy, klient ufa rodzinnemu producentowi, ustawodawca ufa swoim obywatelom.

19/ Niska siła nabywcza polskiego społeczeństwa

Zamożni ludzie konsumując  swoje bogactwo w Polsce, a nie zagranicą, powodują wzrost PKB i automatycznie wzrost średniego wynagrodzenia. Siła nabywcza obywateli jest wprost proporcjonalna do siły gospodarki państwa.

20/ Opóźnienie w procesach prywatyzacji i wprowadzaniu trudnych reform

Przedsiębiorstwa prywatne są o wiele sprawniejsze od przedsiębiorstw państwowych – są  taniej zarządzane, szybciej podejmowane są w nich decyzje.

W rękach państwa powinny pozostać jedynie przedsiębiorstwa ze strategicznych gałęzi.

Podsumowanie

Na wolnym rynku zawsze wygrywa większy kapitał i kraje, które mają świadomych ekonomicznie obywateli.

Jeśli my Polacy chcemy aby nasza wspólnota dalej się rozwijała gospodarczo i pod względem ekonomicznym zbliżała się do zamożnych krajów UE, musimy zmienić sposób postrzegania własnego państwa. Musimy zacząć interesować się gospodarką.

Potrzeba ekonomicznej edukacji  dotyczy wszystkich bez wyjątku: polityków, urzędników, przedsiębiorców, pracowników, konsumentów, środowisk opiniotwórczych, wyborców.

Jeśli wszystkie grupy społeczne będą dbały  o rozwój naszej wspólnoty ekonomicznej, wtedy w Polsce PKB będzie rosło przynajmniej 10 proc. rocznie i równocześnie o tyle, co rok, będą rosły nasze wynagrodzenia.

Doceniając wszystkie korzyści jakie płyną z faktu, że jesteśmy członkiem Unii Europejskiej, najwyższy czas, byśmy w Polsce przy realizacji własnych interesów dbali także o interes ekonomiczny wspólnoty  polskiej, do której należymy i z której najwięcej czerpiemy.

O sile danego kraju decydują przede wszystkim firmy rodzinne, które mogą konkurować na rynku międzynarodowym. W krajach, które takich firm nie mają o  rozwoju decydują  inwestorzy zagraniczni, poziom życia mieszkańców jest znacznie niższy, a państwa te stają się gospodarczo zależne (kolonialne).

Wydawcą opracowania, która jest podstawą  treści Informatorów Nr 18 i 19,  jest Fundacja „Pomyśl o Przyszłości”                       Opr. dr inż. W Bogajewski